Zasada skauta/harcerza w software developmencie

Jednym z fundamentów skautingu jest motto - „Pozostaw świat lepszym, niż go zastałeś.” To podejście znajduje zastosowanie w wielu kontekstach – wobec innych ludzi, natury, społeczności czy kultury. To uniwersalna zasada, którą kieruje się ponad 57 milionów skautów na całym świecie. W Polsce działa około 130 tysięcy harcerzy. Harcerz to „polski skaut” – z bogatą historią i silnym powiązaniem z naszą lokalną tożsamością. Zachęcam Cię do zgłębienia tego tematu 😉

Wracając do myśli przewodniej skautingu i pozostawiania świata lepszym niż się go zastało – jak można zastosować to podejście w software developmencie? Możliwości jest wiele. Poniżej zebrałem kilka przykładów w formie krótkiej tabelki:

Obszar	Jak zostawić soft lepszym?
Dokumentacja	Refaktoryzuj, upraszczaj, testuj, zostaw lepsze nazwy etc.
Zespół	Uzupełniaj readme, adr logi, komentarze, instrukcje setupu etc.
Procesy	Ucz, wspieraj, rób solidne code review etc.
Społeczność	Dziel się wiedzą, wspieraj open source, pisz wartościowe posty etc.

W każdym z tych obszarów można – i warto – wykorzystać AI jako narzędzie usprawniające. To już się dzieje -> przebudowujemy procesy SDLC i sposób tworzenia systemów dzięki AI. Głównym motywem często jest efektywność i przyspieszenie pracy. Ale skaut (czy harcerz) użyje tych narzędzi nie tylko do zwiększenia szybkości rozwoju. Wykorzysta je również jako wsparcie dla etyki i jakości tworzonych rozwiązań.

Dlaczego o tym piszę? Bo jesteśmy świadkami (świadomymi lub jeszcze nieświadomymi 😉) zmiany paradygmatu bycia programistą. Ta zmiana powinna bazować na solidnym fundamencie – a idea pozostawiania świata lepszym niż jest, wydaje mi się szczególnie istotna 😉

Co myślisz o takim podejściu? Czy warto budować etyczny fundament dla programistów nowych czasów?